Ως βασικό σύμβολο των εικαστικών κατασκευών επιλέχτηκε το όστρακο του κρητικού σαλιγκαριού, καθώς το κενό κέλυφος είναι σύμβολο θανάτου, ενώ ταυτοχρόνως, το σπειροειδές σχήμα του συμβολίζει την ανέλιξη και την αθανασία.
Σείστρα οστράκων πανάρχαιο κρουστό όργανο κατασκευασμένο από ξύλο, μέταλλο, πηλό ή συνδυασμό τους, με ποικίλο, διαπεραστικό και ακαθόριστο ήχο που συνόδευε το ρυθμό στις θρησκευτικές πομπές αλλά αποτελούσε και παιδικό παιγνίδι που ηρεμούσε και νανούριζε τα παιδιά (κουδουνίστρα).
Η ετυμολογία είναι από την αρχαία ελληνική λέξη σείω που σημαίνει κουνώ απότομα, τραντάζω, ταρακουνώ, από την οποία προέρχεται και η λέξη σεισμός. Από το σείστρο πήρε την ονομασία του το γένος των σείστρουρων ερπετών, όπου ανήκει ο κροταλίας, λόγω του κροτάλου που φέρουν στην ουρά τους το οποίο όταν το κουνούν παράγει ένα χαρακτηριστικό κουδούνισμα.
Η σύνδεσή του με τα έθιμα της αρχαίας Αιγύπτου είναι στενή, όπου και θεωρείται ότι γεννήθηκε στις λατρευτικές τελετές προς τιμήν της Ίσιδας και της Άθωρ. Είναι ένα όργανο που συνήθιζαν να κρατούν οι ιέρειες, σε όρθια στάση, βαδίζοντας ή ακίνητες.
Το μουσικό όργανο σείστρο έχει μέγεθος και βάρος τέτοιο ώστε να είναι δυνατό να κρατηθεί και να παιχθεί άνετα με το ένα χέρι. Το μήκος (ύψος) του είναι συνήθως μεταξύ 0,30 – 0,75μ.
2017
Όστρακα σαλιγκαριών περασμένα σε πετονιά και ατσαλόσυρμα ξύλο.
30 έως 75 cm
S5
Ατομική, 2018, 20–30 Μαΐου. «Κοχλίας» Στοά Μακάσι, Ενετικά τείχη Ηρακλείου, Κρήτη.