Ι. Ενοποίηση

Η αρχιτεκτονική δομή του έργου βασίζεται στην ΙΔΕΑ, και η μορφή της κατασκευής είναι η εικαστική της έκφραση. Η δομή ως έκφραση συσχετισμών αντικατοπτρίζει τις αντιθέσεις μεταξύ των πραγμάτων που υπάρχουν στο σύμπαν. Εξισορροπώντας τα αντίθετα  δημιουργείται αρμονία, ένας κόσμος καθαρών αριθμών.

Το έργο απεικονίζει τον πολυδιάστατο κόσμο μας. Είναι προσομοίωση  ενός καμπυλωμένου χωροχρονικού συνεχούς, άτμητου και αδιαίρετου, σε μια συνεχή και σύνθετη κίνηση. Ένας πολυδιάστατος ιστός πλεγμένος από το βελόνι του χρόνου. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας μέσα από το  μαγικό κόσμο των αρχετυπικών συμβόλων.

Το κέντρο του είναι ο πυρήνας, το λουλούδι της ζωής, η Δημιουργία, η εξέλιξη, η τέλεια αρμονία, η αδιάκοπη ροή, ένας ποταμός με κοίτη το άπειρο, ένα χείμαρρος ενέργειας η οποία διαμορφώνει, μετατρέπει και αποθηκεύει την Ύλη. Πρόκειται για μια Μήτρα Δημιουργίας, Σοφίας και Μνήμης.

Το έργο είναι τύπου ζωφόρου με τέσσερεις αλληλοεμπλεκόμενες ζώνες. Πρόκειται για γραμμική ζωγραφική (μονοχρωμία, λευκό χρώμα σε μαύρο φόντο). Η θεματολογία του έργου αφορά σε αρχετυπικά ζωόμορφα και ανθρωπόμορφα σύμβολα κατά βάση.

Εκφραστικά μέσα:

Ζωγραφική σε 48 φύλλα λευκά μπλοκ ζωγραφικής, canson διάσταση συνόλου 1016Χ4260 χιλιοστών και το καθένα από αυτά έχει διάσταση 254Χ355 χιλιοστών και αποτυπώνεται με μαύρο μελάνι.